بوته چدنی یکی از انواع بوته ریخته گری است که در ایران بسیار توسط صنعتگران استفاده می شد و امروزه هم کما بیش مورد استفاده قرار می گیرد.
در این مقاله به تفاوت های بوته چدنی و بوته ریخته گری زیرکار و بوته ریخته گری مورگان می پردازیم و دلایل این موضوع که چرا به صرفه تر هست که بوته چدنی را کنار بگذارید و با بوته ریخته گری گرافیتی یا سیلیکون-کاربایدی ذوب خود را انجام دهید.
بوته چدنی و معایب استفاده از آن
بعضی از مصرف کنندگان به علت نداشتن دانش و اطلاعات کافی از نحوه نصب و بهره برداری از بوته های گرافیتی به ناچار به بوته های چدنی روی می آورند.
معایب:
1. این بوته های ریخته گری بسیار سنگین بوده و به علت نداشتن انتقال حرارت خوب، مدت مراحل ذوب معمولا دو تا سه برابر بوته های گرافیتی می باشد.
الف : این عامل باعث افزایش مصرف سوخت و برق شده و طولانی شدن مدت ذوب، خط تولید را کند و باعث پرداخت بی دلیل حقوق و مزایا به کارمندان می گردد.
ب : همانطور که می دانید در ابتدا مواد کناری دیواره بوته ریخته گری ذوب می شوند و سپس با انتقال حرارت نادرست از مواد ذوب شده الباقی مواد اولیه ذوب می شوند و به علت مدت بالای آماده شدن مذاب، مقداری حدود 5 الی 7 درصد مواد اولیه اکسید شده و از بین می رود. شما می توانید با یک محاسبه دریابید که معادل چندین برابر قیمت یک بوته ریخته گری گرافیتی ، مواد اولیه شما اکسید شده و ضرر و زیان شدیدی به شما وارد می گردد.
2: مذاب متاسفانه در بوته های چدنی با مواد تشکیل دهنده بوته چدنی ترکیب شده و آلیاژ محصول شما را غیر استاندارد و بی کیفیت می نماید که این عامل باعث کاهش قیمت محصول نهایی می شود.
